Czego potrzebuje dziecko, aby było szczęśliwe?

Zdrowe i zadbane dziecko to nie zawsze dziecko szczęśliwe. Jest szereg czynników, które decydują o tym, że nasza pociecha jest zadowolona ze swojego życia, nie ma kompleksów, zna swoje mocne strony i wie do kogo zwrócić się w razie problemów. Przeczytaj zatem, co jest potrzebne Twojemu dziecku do szczęścia.

• Obecność rodziców
• Budowanie więzi
• Akceptacja
• Dawanie prawa do samodzielności

Obecność rodziców

To absolutna podstawa, by dziecko mogło poczuć się szczęśliwe. U malucha będzie to wyczuwanie bliskości mamy czy taty, wsłuchiwanie się w ich głos. Starsze dziecko potrzebuje także mentalnej obecności rodziców, ich wsparcia, tego, by mogło przyjść do nich ze swoim problemem. Bardzo ważne jest, by pociecha miała poczucie dostępności rodzica, co nierzadko jest bardzo trudne w naszych czasach. Wiecznie zabiegani, zapracowani, nieraz nie mamy czasu dla swoich dzieci, które przecież tak mocno pragną naszej obecności.

Budowanie więzi

To kolejny bardzo ważny punkt na mapie relacji dziecko-rodzice. Naturalnie, maluch potrzebuje zupełnie innej bliskości, bardziej wyczuwalnej i namacalnej. Dla starszego dziecka ważne jest wsparcie rodziców w trudnych sytuacjach, to, że może liczyć na pomoc, ma zawsze się do kogo zwrócić.

Relacja dzieci i rodziców to także podstawa do wchodzenia w dojrzałe związki w późniejszym wieku. Na więź ze swoim dzieckiem pracuje się przez lata, buduje się ją miesiąc po miesiącu, od malucha, który zaczyna rozumieć, że może zaufać rodzicom, po zbuntowanego nastolatka aż po dorosłość. Wsparcie rodziców polega tu nie tylko na motywowaniu, ale także na akceptowaniu wyborów swojej pociechy, nawet jeśli nieraz skrajnie odbiegają od naszych wyobrażeń.

Akceptacja

Jak już zostało wspomniane, akceptacja jest tym co spaja więzi międzyludzkie. To szerokie pojęcie obejmuje fakt, że rodzice akceptują potrzeby dziecka, jego emocje, stany psychiczne. Nie oznacza to naturalnie, że kiedy dziecko ewidentnie źle się zachowuje mamy akceptować jego wybryki. Upomnienie i nieraz kara są bardzo potrzebne. Ale czyż ten kto kocha nie upomina i nie karci? Przecież to wszystko jest dla dobra dziecka!

Warto, abyśmy nie tylko my mieli tę świadomość, ale także nasza pociecha. Najważniejsze jest tutaj akceptowanie własnego zdania dziecka, nie narzucanie mu swojej woli, wspieranie go w jego talentach i przekonaniach.

Dawanie prawa do samodzielności

Twoje dziecko czasem będzie wymagało Twojej pomocy, ale nie wyręczaj go we wszystkich czynnościach. Kiedy samo chce zawiązać sobie sznurówki, pozwól mu na to. Jeśli Twoja pociecha będzie czuła Twoje wsparcie i akceptację, dasz jej zielone światło, by mogła samodzielnie żyć w przyszłości. To właśnie od drobiazgów zaczyna się dawanie prawa do samodzielności, więc życz dziecku szczęścia i niech próbuje samo iść obraną przez siebie drogą.

Oprócz wymienionych czynników, Twoje dziecko, by być szczęśliwe potrzebuje moralnej podpory czyli pomocy w rozpoznawaniu wartości, kształtowaniu postaw społecznych. Już samo czytanie książek i rozmowa o bohaterach dużo dziecku da, nauczy się bowiem rozróżniać dobro i zło. Chodzi jednak także o to, by na przykładach z życia wskazywać, które zachowania są godne pochwały, a które sprawiają komuś przykrość. Dziecko, które nie ma wzorców moralnych, może łatwo zejść na złą drogę (na przykład przyjemnego życia bez konsekwencji). A przecież my jako rodzice na pewno tego nie chcielibyśmy.